Resume
Στο τέλος της έβδομης μέρας της δημιουργίας, κοιτάει ο Θεός αυτά που έκανε.
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
- Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα... Δεν παίζομαι!
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:
- Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια... Είμαι άπαιχτος!!
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
- Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά... Είμαι άπαιχτος, είμαι θεός!
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
- Δεν πειράζει, θα βάφεται...
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
- Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα... Δεν παίζομαι!
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:
- Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια... Είμαι άπαιχτος!!
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
- Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά... Είμαι άπαιχτος, είμαι θεός!
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
- Δεν πειράζει, θα βάφεται...
Τυχαία Ανέκδοτα
Χρήστος: (με νοσταλγία) - Ήτανε φοβερή γυναίκα η κυρά Αντρούλλα. Στο χωριό, όλοι την αγαπούσανε, ...
Η μαμά πηγαίνει τον Τοτό για ανάλυση ούρων. Εκεί όμως είναι ένα κοριτσάκι που κλαίει: - Καλημέρα, ...
Ήταν δύο και πάνε σε ένα ποντιακό εστιατόριο. - Να πω ένα ανέκδοτο; λέει ο ένας. - Ναι, αλλά να μην ...
Ήταν κάποτε τέσσερις κλέφτες, που πήγαν να ληστέψουν ένα σπίτι. Λέει ο πρώτος που ήταν κουφός: - ...