Resume
Στο τέλος της έβδομης μέρας της δημιουργίας, κοιτάει ο Θεός αυτά που έκανε.
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
- Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα... Δεν παίζομαι!
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:
- Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια... Είμαι άπαιχτος!!
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
- Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά... Είμαι άπαιχτος, είμαι θεός!
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
- Δεν πειράζει, θα βάφεται...
Κοιτάει τα πουλιά και λέει:
- Πωπω, τι κελάιδημα, τι χρώματα... Δεν παίζομαι!
Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:
- Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια... Είμαι άπαιχτος!!
Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:
- Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά... Είμαι άπαιχτος, είμαι θεός!
Κοιτάζει και την Εύα και λέει:
- Δεν πειράζει, θα βάφεται...
